در روش شنیداری، محوریت تدریس روی طبیعی‌ترین شیوه‌ی یادگیری زبان یعنی شنیدن قرار دارد. کودکان انگلیسی‌زبان خیلی قبل‌تر از اینکه به زبان انگلیسی بخوانند و بنویسند، مکالمه‌ی این زبان را از طریق شنیدن مکالمات والدین و اطرافیان یاد می‌گیرند. در روش شنیداری مبنای آموزش بر شنیدن قرار دارد و تا زمانی که زبانآموز نتواند به زبان انگلیسی صحبت کند، تدریس خواندن و نوشتن محوریت نخواهند داشت.
این روش شامل تمرینات مکالمه است. در آغاز، زبانآموز بیشتر شنونده است. مدرس می‌تواند با استفاده از ابزارهای کمک‌آموزشی دیداری مثل تصاویر اشیاء به زبانآموز کمک کند تا تصاویر را به واژگانی که می‌شنود، ربط دهد. سپس به زبانآموز آموزش داده می‌شود که خودش واژگان و جملات را اَدا کند. در این روش، واژگان و قواعد ابتدایی دستور زبان انگلیسی از طریق شنیدن و صحبت کردن آموزش داده می‌شوند و نیازی به آموزش‌های پیشرفته یا نوشتن نیست. مدرس نباید واژگانی را که استفاده می‌کند بنویسد، بلکه باید بخش عمده‌ی آموزش را بر مبنای مکالمه پیش ببرد. در این روش، تلفظ صحیح از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، به همین دلیل زبانآموز اجازه دارد تلفظ واژگانی را که یاد می‌گیرد به زبان مادری خود یادداشت کند
این روش مناسب چه افرادی است؟
روش شنیداری بیشتر مناسب زبان‌آموزان کم‌سن و سال‌تر و نیز زبان‌آموزانی است که سیستم نوشتاری زبان مادری‌شان با زبان انگلیسی کاملا متفاوت است، مثلا زبان ماندارین یا عربی. در این روش، زبان انگلیسی صرفا از طریق شنیدن آموزش داده می‌شود و زبانآموز با یادگیری هم‌زمان املای واژگان گیج نخواهد شد. آموزش خواندن و نوشتن باید به زمانی موکول شود که زبانآموز در مکالمه‌ی زبان انگلیسی به اندازه‌ی کافی پیشرفت کرده باشد.
اگر میخواهید زبان را با کمک استادان متخصص و با روش های نوین یاد بگبرید به لینک آموزش زبان انگلیسی مراجعه کنید
